terzi

tek başına alışverişe gitmeyi;
elimdeki dondurmayı dert etmeden mağaza gezmeyi;
yanımdan geçen insanların ne konuştuğuna kulak misafiri olmayı;
saatlerce kitapçıda durup, hiç kitap almadan çıkmayı;
motivasyonel konuşmalarla başkalarını desteklemeyi;
saniyede 1738469 şey düşünebilmeyi;
ve hiçbirine önem vermemeyi;
başkalarının dediklerini umursamamayı..

..öğreniyorum fakat hala içimdeki strese, isteksizliğe, korkuya dur diyemiyorum.

bu sefer terzi gerçekten kendi söküğünü dikemiyor.

edit büdüt: alakasız biliyorum ama sağ taraftaki anketime bi göz attınız mı? :)